شد ز غمت خانه ی سودا دلم....

شد ز غمت خانه ی سودا دلم         در طلبت رفت به هر جا دلم
در   طلب   زهره   رخ    ماه رو         می نگرد   جانب   بالا   دلم
فرش غمش گشتم و اخر ز بخت      رفت برین   سقف مصفا دلم
اه!  که   امروز   دلم را چه شد         دوش جه گفتست کسی با دلم
از طلب گوهر    گویای عشق          موج زند    موج  چو دریا دلم
روز شد و چادر شب می درد           در پی ان عیش و تماشا دلم
از دل تو در دل من نکته هاست       اه! چه رهست از دل تو تا دلم
گر نکنی بر دل من   رحمتی           وای  دلم  وای  دلم   وای دلم
ای تبریز! از هوس شمس دین        چند    رود   سوی    ثریا  دلم



التماس دعا
سیما
تقدیم به ............

تاب بنفشه میدهد....

تاب بنفشه میدهد طره ی مشکسای تو
پرده ی غنچه میدرد خنده ی دلگشای تو
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز
کز سر صدق میکند شب همه شب دعای تو
دولت عشق را ببین که چون از سر فقر و افتخار
گوشه ی تاج سلطنت میشکند گدای تو
خرقه ی زهد و جام می گرچه نه در خور همند
اینهمه نقش میزنم از جهت رضای تو
شور شراب عشق تو ان نفسم رود ز سر
کاین سر پر هوس شود خاک در سرای تو
شاهنشین چشم من تکیه گه خیال توست
جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو
خوش چمنیست عارضت خاصه که در بهار حسن
حافظ خوش کلام شد مرغ سخن سرای تو






میگن کبوتر با کبوتر باز با باز..... اما هیچ وقت نتونستم اینو درک کنم.
حالا که فکر میکنم میبینم
                                       ای بسا هندو و ترک همزبان    ای بسا دو ترک چون بیگانگان
تقدیم به کسی که عشق اون با وجود مسافت زیاد قابل لمس تر از هر عشق دیگه است
 التماس دعا
سیما

                                                                                   for dear dave   





                                       

برای فاطی کاماندو عزیز.........

واعظان کین جلوه در محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند ان کار دیگر میکنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
- توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند
گوئیا باور ندارند روز داوری
کین همه قلب و دغل در کار داور میکنند
یارب این نو دولتان را بر خر خودشان نشان
کین همه ناز از غلام ترک و استر میکنند
بنده ی پیر خراباتم که درویشان او
گنج را از بی نیازی خاک بر سر میکنند
ای گدای خانقه برجه!که در دیر مغان
میدهند ابی و دلها را توانگر میکنند
اه اه از دست صرافان گوهر ناشناس
هر زمان خرمهره را با در برابر میکنند
خانه خالی کن دلا تا منزل سلطان شود
کاین هوسناکان دل و جان جای لشکر میکنند
حسن بی پایان او جندان که عاشق میکشد
زمرهای دیگر به عشقاز خاک  سر بر میکنند
 بر در می خانه ی عشق ای ملک تسبیح گوی
کاندر انجا طینت ادم مخمر میکنند
وقت صبح از عرش می امد خروشی عقل گفت
قدسیان را بین که شعر حافظ از بر میکنند



ایا شما فکر نمیکنید که این شعر برای زمان ما سروده شده؟
بهش فکر کنید.
التماس دعا
سیما