تولد:ششم ربیع الاول. سال۶۰۴.ه.ق
وفات:یکشنبه ۵ جمادی الاخر . سال ۶۷۲.ه.ق
تجلیات عاطفی شعر هر شاعری سایه ای از من اوست که خود نموداری است از سعه ی وجود او و گسترشی که در عرسه ی فرهنگ و شناخت هستی دارد. عواطف برخی از شاعران مثلا شاعران درباری از من محدود و حقیری سرچشمه میگیرد و عواطف شاعران بزرگ از من متعالی.
اما افاق عاطفی مولانا به گستردگی ازل تا ابد و اقالیم اندیشه ی او به فراخای هستی است و امور جزیی و میان دست در شعرش کمترین انعکاسی ندارد. جهان بینی او پوینده و نسبت به هستی و جلوه های ان روشن است. از این رو تنوع در عین وحدترا در سراسر جلوه های عاطفی شعر او میتوان دید.مولانا در یک سوی وجود جان جهان را میبیند و در سوی دیگر جهان را. در فاصله یمیان جهان و جان جهان است که انسان حظور خود را در کاینات تجربه میکند.
عالم چون اب جوست بسته نماید و لیک
میرود و میرسد نو نواین از کجاست؟
نو ز کجا میرسد کهنه کجا میرود
گر نه ورای نظر عالم بی منتهاست؟
سیما